گزارش شاخص قیمت تولیدکننده بخش صنعت فصل بهار ١۴٠٠ در شرایطی از سوی مرکز آمار منتشر شد که صنعت خودرو به عنوان یکی از زیر‌بخش‌های مختلف صنعتی، کمترین تورم فصلی را به خود اختصاص داده است.

بیت ران – مرکز آمار ایران هر سه ماه نسبت به انتشار شاخص قیمت تولید‌کننده بخش صنعت اقدام می‌کند. این شاخص در اصل قیمت تولید‌کننده است و تغییر در قیمت تمام‌شده کالاها و خدمات ارائه‌شده ازسوی تولیدکننده را ارزیابی می‌کند.

اطلاعات شاخص قیمت تولیدکننده نشان‌دهنده تغییرات ماهانه در قیمت متوسط یک سبد کالای خریداری شده ازسوی تولیدکنندگان است.

بر این اساس شاخص قیمت تولید‌کننده خودرو نیز به عنوان یکی از زیربخش‌های مختلف صنعتی، هر سه ماه توسط مرکز آمار مورد بررسی قرار می‌گیرد.
رشد تورم خودرو در بهار

نمودار روز گذشته این مرکز اما از رشد ۶/ ۲ درصدی تورم خودرو در سه ماه بهار ۱۴۰۰ نسبت به سه ماه زمستان ۹۹ حکایت دارد. به این‌ترتیب در میان صنایع مختلف بخش خودرو کمترین تورم را به خود اختصاص داده است.

در این میان اگر چه تورم فصلی خودرو در آمار مذکور، کمتر از دیگر صنایع برآورد شده اما در تورم نقطه به نقطه (یعنی بهار ۱۴۰۰ نسبت به فصل مشابه سال قبل) شاخص قیمت تولید‌کننده خودرو ۳/ ۶۰ درصد رشد داشته است.

به این معنا که میانگین قیمت دریافتی توسط تولیدکنندگان خودرو به ازای تولید کالاهای خود در داخل کشور، در فصل بهار ١۴٠٠ نسبت به فصل بهار سال گذشته، ۳/ ۶۰ درصد افزایش دارد.

با این حال بازهم خودرو از میان دیگر صنایع مورد بررسی مرکز آمار کمترین تورم را دارد. اما در بهار ۹۹ نیز نسبت به فصل زمستان ۹۸ تورم خودرو ۲/ ۱۰درصد و نسبت به فصل مشابه نیز ۳/ ۳۹ درصد رشد داشته است.

گزارش مرکز آمار ایران به خوبی گویای تحمیل هزینه گزاف تولید خودرو از سال ۹۸ در کشور است حال آنکه قیمت عرضه چندان تناسبی با هزینه تولید نداشته است.

بر این اساس با نگاهی به آمارهای یاد شده به خوبی می‌توان این نکته را دریافت که هر زمانی شورای رقابت نسبت به رشد قیمت خودرو اقدام کرده، تولید افزایش یافته و در ازای آن هزینه تولید نیز روند صعودی به خود گرفته است.

آنچه مشخص است تولید در خودروسازی کشور به دلیل نبود بهره‌وری، فرسودگی خطوط تولید و در نهایت دولتی بودن با صرف هزینه زیادی انجام می‌شود این در حالی است که از سال ۹۷ همراه با اعمال تحریم‌های بین‌المللی و رشد نرخ تورم، هزینه تولید خودرو چند برابر شده است.
هزینه سربار در قیمت تولیدکننده خودرو

بر این اساس سه آیتم مواد اولیه، دستمزد و هزینه‌های سربار نقش اساسی در قیمت تولید‌کننده بخش خودرو دارند این در شرایطی است که مواد اولیه بالای ۸۰ درصد هزینه‌ها را شامل می‌شود.

آنچه مشخص است پس از تحریم‌های سال ۹۸ به واسطه افزایش نرخ ارز و تورم عمومی قیمت مواد اولیه رشد قابل توجهی پیدا کرد. اما افزایش دستمزدها در کنار هزینه‌های سربار همچون انرژی و تسهیلات نیز دیگر آیتم‌های رشد هزینه‌های تولید محسوب می‌شود.

در این بین خودروسازان با توجه به رشد هزینه‌های تولید که در گزارش‌های مرکز آمار به آن اشاره شد، قادر به عرضه متناسب با تولید نبودند که همین امر رشد زیان تولید و انباشته را طی سال‌های گذشته تاکنون رقم زده است.

به‌طوری‌که طبق صورت‌های مالی سه خودروساز بزرگ کشور به بورس، تولید رشد ۱۴۵ درصدی زیان را در سال ۹۹ نسبت به سال پیش از آن داشته است.

صورت‌های مالی همچنین نشان می‌دهد زیان انباشته خودروسازی به ۵۰ هزار میلیارد تومان تا پایان همین سال رسیده است. طبق آمار، کل بهای تمام‌شده تولید خودروسازان در سال گذشته، حدود ۱۱۰ هزار میلیارد تومان بوده، حال آنکه از محل فروش محصولات تولیدی، حدود ۹۷ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان نصیب تولید‌کنندگان شده است.
بررسی شاخص تورم تولید خودرو

بررسی شاخص قیمت تولید‌کننده در بخش ساخت وسایل نقلیه موتوری، تریلر و نیم تریلر طی سه سالی که از تحریم می‌گذرد نشان می‌دهد در سال ۹۸ شاهد جابه‌جایی رکوردهای فصلی به نسبت مدت مشابه سال قبل از آن هستیم.

بی‌تردید علت اصلی این مساله را باید در تنگ‌تر شدن حلقه تحریم‌ها در سال ۹۸ جست‌وجو کرد. تحریم‌ها سبب شد هزینه تولید شرکت‌های خودروساز افزایش قبل ملاحظه‌ای پیدا کند.

حال سراغ دو سال دیگر تحریم یعنی سال‌های ۹۷ و ۹۹ می‌رویم و شاخص قیمت تولید‌کننده را در بخش ساخت وسایل نقلیه موتوری، تریلر و نیم تریلر طی این سال‌ها بررسی می‌کنیم.

صنعت خودروی کشور از نیمه مرداد ۹۷ بار دیگر در حلقه تحریم گرفتار شد. اما اثر تحریمی آن طور که باید و شاید در این سال خود را روی شاخص قیمت تولید‌کننده نشان نداد زیرا هنوز تحریم روی تورم کل تاثیر آنچنانی نداشت. بنابراین خودروسازان به نوعی روی همان مداری قرار داشتند که در سال ۹۶ حرکت می‌کردند.
اما به سال گذشته یعنی سال ۹۹ می‌رویم. درست است که سال ۹۹ همانند سال پیش از آن همچنان شاهد تاثیر تحریم روی شاخص قیمت تولید‌کننده بودیم اما می‌توان گفت تحریم‌ها به نوعی اثر سابق خود را از دست دادند.

با اینکه در مقاطعی در این سال متغیرهای اثرگذار روی تورم کل مانند نرخ ارز قله‌های جدیدی فتح کرد؛ اما به دلیل افت اثر تحریم روی فعالیت شرکت‌های خودروساز و اجرای سیاست‌هایی از قبیل داخلی‌سازی قطعات که در سال ۹۸ آغاز شده بود، بنابراین با وجود رشد شاخص قیمت تولید‌کننده در این سال درصد‌های رشد با درصدهای ثبت شده برای سال ۹۸ فاصله دارد.

البته شاید اگر سیاستگذار خودرویی مجوز افزایش قیمت را برای خودروسازان صادر نمی‌کرد شاخص قیمت تولید‌کننده در دامنه کوتاه‌تری نوسان می‌کرد. زیرا خودروسازان انگیزه‌ای برای افزایش تولید که منجر به افزایش هزینه تولید و به دنبال آن افزایش شاخص قیمت تولید‌کننده می‌شود، نداشتند.
روند صعودی شاخص قیمت خودرو

بررسی شاخص قیمت تولید‌کننده در بخش ساخت وسایل نقلیه موتوری، تریلر و نیم تریلر طی چهار فصل بهار، تابستان، پاییز و زمستان سال ۹۷ نشان می‌دهد این متغیر نسبت به فصول مشابه سال ۹۶ روند صعودی داشته اما با رکوردهای سال ۹۸ فاصله معنا‌داری دارد.

در بهار ۹۷ هنوز تحریم‌ها آغاز نشده شاخص قیمت تولید‌کننده به نسبت بهار ۹۶ حدود ۱۲ درصد رشد کرده است. تابستان ۹۷ به نسبت تابستان سال پیش از آن این روند ادامه داشته و شاخص یاد شده ۸/ ۱۸ درصد رشد را نشان می‌دهد.

در فصل پاییز ۹۷ به عنوان نخستین فصلی که تحریم‌ها به‌طور کامل اعمال شده به نسبت پاییز ۹۶ مشاهده می‌کنیم که شاخص قیمت تولید‌کننده رشدی حدود ۲۵ درصدی را در کارنامه خود ثبت کرده است.

فصل زمستان ۹۷ به نسبت زمستان ۹۶ این متغیر اثر‌گذار روی تولید خودرو به نوعی رکورد زده و به حدود ۴۶ درصد رسیده است. درصد شاخص قیمت تولید‌کننده در زمستان ۹۷ از سال ۹۵ که به عنوان سال پایه در محاسبات مرکز آمار مورد توجه قرار گرفته به نوعی رکورد محسوب می‌شود.

حال شاخص قیمت تولید‌کننده را در چهار فصل سال ۹۸ یعنی سالی که خودروسازان از ناحیه تحریم بیشترین آسیب را دیدند بررسی می‌کنیم.

در فصل بهار این سال به نسبت بهار ۹۷ شاهد هستیم که شاخص یاد شده حدود ۵۷ درصد رشد را تجربه کرده است. در تابستان و در یک سالگی تحریم‌های صنعت خودرو مشاهده می‌کنیم شاخص قیمت تولید‌کننده به نسبت مدت مشابه در سال پیش از آن حول و حوش ۷۰ درصد افزایش یافته است.

فصل پاییز ۹۸ نیز در راستای فصل تابستان شاخص قیمت تولید‌کننده به نسبت مدت مشابه سال قبل بر مدار صعودی در حرکت بوده و شاهد رشد حدود ۷۱ درصدی این شاخص هستیم.
کاهش هزینه ها در پی کرونا

اما فصل زمستان ۹۸ با توجه به افت تولید و به دنبال آن کاهش عرضه که بخشی از آن به دلیل شیوع ویروس کرونا در کشور بود هزینه بنگاه‌های تولید کاهش یافت.

بنابراین این مساله خود را در افت شاخص قیمت تولید‌کننده نشان می‌دهد. در فصل زمستان ۹۸ به نسبت مدت مشابه سال ۹۷ شاخص قیمت تولید‌کننده رشدی در حدود ۴۶ درصد را به خود دید که به نسبت فصل پیش از آن کاهش یافته است.

این شاخص در بهار سال گذشته به نسبت بهار ۹۸ حدود ۳۹ درصد رشد را نشان می‌دهد. البته در بهار همچنان شیوع ویروس کرونا روی وضعیت تولیدی سایه انداخته است.

فصل تابستان ۹۹ به تدریج خودروسازان توانستند سر و سامانی به تولید خود در شرایط کرونا دهند بنابراین‌بار دیگر شاخص قیمت تولید‌کننده رشدی حول و حوش ۴۶ درصد را به نسبت تابستان سال پیش از آن در کارنامه خود ثبت کرده است.

پاییز ۹۹ نیز به نسبت مدت مشابه سال قبل از آن شاخص یاد شده حدود ۵۰ درصد رشد کرد. اما در زمستان ۹۹ شاخص قیمت تولید‌کننده به نسبت مدت مشابه سال ۹۸ حدود ۷۲ درصد رشد کرد.

این میزان رشد شاخص قیمت تولید‌کننده از سال ۹۵ (سال پایه) بی‌نظیر است. افزایش تولید خودرو در سه ماه پایانی سال گذشته تحت تاثیر اخباری مانند آزادسازی قیمت محصولات کم‌تیراژ اتفاق افتاد و هزینه تولید خودروسازان را افزایش داد.

بهار ۱۴۰۰ که بار دیگر مجوز افزایش قیمت صادر شد خودروسازان تلاش کردند تولید و عرضه خود را افزایش دهند تا شاخص قیمت تولید‌کننده به نسبت بهار ۹۹ حدود ۶۰ درصد رشد کند.

شرکت‌های واردکننده خودرو و مشتریان درحالی انتظار لغو ممنوعیت واردات خودرو در دولت جدید را دارند که شنیده می‌شود در شرایط کنونی جدی‌ترین طرح برای ازسرگیری ورود خودرو به کشور، واردات در ازای صادرات است. طرح موردنظر عملا به نفع شرکت‌های خودروساز وابسته به دولت خواهد بود. زیرا غالب خودروهای صادراتی به دو تولیدکننده بزرگ خودرو در کشور تعلق دارد. به این ترتیب اگر طرح یادشده تصویب شود، بازار خودروهای خارجی به‌طور انحصاری در اختیار خودروسازان داخلی قرار می‌گیرد.

بیت ران – شرکت‌های واردکننده و مشتریان در حالی انتظار لغو ممنوعیت واردات خودرو را در دولت جدید می‌کشند که شنیده می‌شود در شرایط کنونی جدی‌ترین طرح برای ازسرگیری ورود خودرو به کشور، واردات در ازای صادرات است.

سه سال و اندی از ممنوعیت واردات خودرو به کشور در راستای مدیریت منابع ارزی می‌گذرد و در این مدت پیشنهادهای مختلفی برای ازسرگیری واردات به دولت ارائه شده، با این حال هیچ کدام مورد موافقت قرار نگرفته است.

حالا خبر می‌رسد سیاستگذار قصد دارد واردات خودرو را به ازای صادرات آزاد کند. به عبارت بهتر، ورود خودرو به کشور منوط به صادرات می‌شود و تنها شرکت‌هایی امکان واردات خواهند داشت که دستی در صادرات داشته باشند.

بنابراین طرح موردنظر عملا به نفع شرکت‌های خودروساز وابسته به دولت خواهد بود. زیرا اکثر قریب به اتفاق خودروهای صادراتی (که البته عدد چشمگیری نیست) به آنها تعلق دارد.
واردات مخصوص دولتی‌هاست

از همین رو احتمال می‌رود واردات خودرو به خودروسازان واگذار شود و نمایندگی‌های رسمی واردکننده همچنان از واردات محروم بمانند.

البته زمزمه‌هایی مبنی بر حرکت برخی شرکت‌هایی که پیش‌تر واردکننده بوده‌اند، به سمت تولید، شنیده می‌شود. بر این اساس، برخی از این شرکت‌ها حتی خطوط تولید خود را نیز آماده کرده‌اند و قصد دارند در کنار عرضه محصولات تولیدی به بازار داخل، در بازارهای صادراتی نیز حضور یافته و از این راه، مجوز واردات دریافت کنند.

با این حال اما با توجه به اینکه خودروسازان وابسته به دولت نبض صادرات را در دست دارند، در صورت تصویب و اجرای طرح «واردات در ازای صادرات» تولید و تجارت همزمان در اختیار آنها قرار خواهد گرفت.

واگذاری واردات خودرو به خودروسازان اما مخالفان زیادی دارد و ایراد اصلی به آن، بیشتر شدن انحصار شرکت‌های خودروساز وابسته به دولت است.

به گفته مخالفان، بازار خودروی کشور همین حالا در قبضه دو غول دولتی قرار دارد و اگر واردات نیز به آنها واگذار شود، حلقه انحصار تنگ‌تر خواهد شد.

البته طبعا در صورت تصویب چنین طرحی، شرکت‌های خودروساز بخش خصوصی و نمایندگان واردکننده رسمی نیز می‌توانند به واسطه صادرات، مجوز واردات دریافت کنند، با این حال بسیار بعید است توان رقابت با خودروسازان وابسته به دولت را حداقل در کوتاه‌مدت داشته باشند.
تضمینی بابت تأمین خودروهای مورد نیاز نیست

در طرح موردنظر آمده که خودروسازان باید نیاز اشخاص حقیقی و حقوقی را برای صادرات در ازای واردات تامین کنند. این در حالی است که اولا تضمینی بابت تامین خودروهای موردنیاز اشخاص حقیقی و حقوقی (با توجه به نوسان تولید و روحیه انحصارگری خودروسازان) وجود ندارد و ثانیا، حتی اگر تامین هم صورت گیرد، باز هم خودروسازان نبض بازار را در اختیار خواهند داشت.

بنابراین آنها این امکان را دارند که به بهانه‌های مختلف، تامین خودروهای مورد درخواست بخش خصوصی را به تاخیر انداخته یا کمتر از نیاز آنها خودرو تامین کنند و این چیزی جز انحصار را به ذهن متبادر نمی‌کند.

نکته دیگر درباره طرح واردات خودرو در ازای صادرات، ضعف صادرات خودروهای داخلی است. خودروسازان داخلی معمولا صادرکنندگانی قوی نبوده و نتوانسته‌اند بازارهای خارجی پایداری با سطح صادرات زیاد برای خود دست و پا کنند.
انتظار سرازیرشدن خودروهای خارجی را نداشته باشید!

با این حساب نباید انتظار داشت در طرح واردات خودرو در ازای صادرات، شاهد سرازیر شدن خودروهایی خارجی به کشور باشیم. ممنوعیت واردات نه تنها سبب انفجار قیمتی در بازار خودروهای خارجی کشور شده، بلکه بر بازار داخلی هم اثر گذاشته است.

بنابراین اگر قرار باشد ازسرگیری واردات به افت قیمت در بازار منجر شود و اندک رقابتی را شکل دهد، نیاز است تا خودرو به اندازه کافی وارد شود. این در حالی است که خودروسازان با ضعف صادرات مواجهند و تعداد اندکی از محصولاتشان در بازارهای خارجی خریدار دارد.

اما این را هم نباید فراموش کرد که هدف دولت از ممنوعیت واردات کالا از جمله خودرو، ظاهرا مدیریت منابع ارزی است. بنابراین اگر این دغدغه به هر شکلی رفع شود، می‌توان واردات خودرو را طبق روال گذشته انجام داد.

وقتی تحریمی نباشد و ارز طبق روال عادی گذشته وارد کشور شود، دیگر بهانه مدیریت منابع ارزی توجیه ندارد و می‌توان به جای اجرای طرح‌های انحصارگرایانه و غیرمنطقی، واردات خودرو را در مسیری طبیعی انجام داد.

نکته دیگر اینکه بسیاری از کارشناسان در ایراد به این طرح عنوان می‌کنند که طرح واردات در ازای صادرات اساسا طرحی رانت زا است و سیاستگذار در عمل نمی‌تواند مانع از ایجاد رانت و فساد در این مسیر شود.
دو طرح برای ازسرگیری واردات خودرو

اما طرح واردات خودرو در ازای صادرات، از کجا آمد؟ این موضوع نخستین‌بار در طرح ساماندهی خودرو که هنوز به تصویب مجلس شورای اسلامی نرسیده است، مطرح شد.

کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی در اصلاحیه‌ای که برای طرح ساماندهی خودرو در نظر گرفت، واردات خودرو توسط هر فرد حقیقی و حقوقی را مشروط بر صادرات خودرو و قطعات داخلی، قابل انجام اعلام کرده است.

بر این اساس، کلاس‌ و سطح کیفی خودروهای وارداتی تعیین و براساس آن، خودروهایی وارد خواهند شد که در داخل (مشابه آنها) تولید نمی‌شود یا تیراژشان پایین است.

این اصلاحیه کمیسیون صنایع در واقع تلفیق دو طرح جداگانه نمایندگان مجلس دهم و یازدهم به شمار می‌رود. در مجلس دهم طرحی به نام ساماندهی خودرو تدوین شد که ماده ۴ آن به تسهیل واردات خودروهای هیبریدی مربوط بود.

شورای نگهبان به این ماده ایراد گرفت اما عمر مجلس دهم به اصلاح آن قد نداد. با تشکیل مجلس یازدهم، نمایندگان طرح جدید با نام تحول صنعت و بازار خودرو را تدوین و ماده‌ای را با محوریت واردات خودرو در آن گنجاندند.

این ماده در نهایت جایگزین ماده ۴ طرح ساماندهی خودرو شد، اما ایراد شورای نگهبان به آن باقی ماند و در صحن علنی رای نیاورد. در نهایت کمیسیون مربوطه ماده موردنظر را اصلاح کرد تا نظر شورای نگهبان تامین شود.

این طرح البته برای تصویب نهایی باید در صحن علنی رای بیاورد و شورای نگهبان نیز آن را تایید کند، بنابراین هنوز قطعی نشده است.
در کنار طرح مجلس شورای اسلامی اما وزارت صنعت، معدن و تجارت نیز طرحی مشابه را در بسته سیاستی خود در افق ۱۴۰۴ لحاظ کرده که در آن نیز واردات خودرو منوط به صادرات شده است.

در بند مربوط به سیاست‌های تعرفه‌ای و تجاری این سند، چند برنامه مختلف برای واردات خودرو به کشور در نظر گرفته شده که یکی از آنها، واردات در ازای صادرات است.

بر این اساس، اعطای مجوز واردات خودرو مشروط به صادرات و تامین ارز موردنیاز آن از ناحیه صادرات (به شکلی به اصطلاح سر به سر) لحاظ شده است.

در تبصره این بند آمده که شرکت‌های خودروساز موظف به تامین خودرو بر اساس درخواست‌های اشخاص حقیقی و حقوقی جهت صادرات به هر تعداد هستند که البته باید نسبت به عدم تخلف اطمینان حاصل کنند.

سیاستگذار همچنین تعیین کرده که قیمت خودروهای صادراتی ۲۰ درصد بالاتر از قیمت تعیین شده بر اساس هزینه تولید خواهد بود. طبق این طرح اما صدور مجوز واردات قطعات از محل صادرات خودرو و قطعات نیز مجاز خواهد بود.

هرچند سیاستگذار سعی کرده با گنجاندن تبصره‌ها، طرح واردات در ازای صادرات را از اتهام انحصار خارج کند، با این حال وقتی خودروساز قرار است خودروهای صادراتی را برای اشخاص حقیقی و حقوقی تامین کند، این معنایی جز انحصار ندارد.
وقتی ارز هست…

واردات خودرو به کشور از سه سال پیش و در راستای مدیریت منابع ارزی، ممنوع شده و فعلا خبری از لغو آن نیست.

در این مدت واردکنندگان طرح‌های مختلفی را برای ازسرگیری واردات پیشنهاد دادند. اما دولت زیر بار هیچ‌کدام نرفت. این در حالی است که امکان دارد با احیای برجام در آینده و لغو تحریم‌ها، دولت جدید ممنوعیت واردات خودرو را بردارد.

در آن صورت، اگر طرح مجلس تصویب و تایید شود یا بسته سیاستی وزارت صمت به اجرا در بیاید، ورود خودرو به کشور بر اساس آن و به ازای صادرات انجام خواهد شد.

این در حالی است که منوط کردن واردات خودرو به صادرات، عملا مانعی بزرگ بر سر راه ورود خودرو به کشور محسوب می‌شود. آنچه مشخص است هدف از اتصال واردات به صادرات، جلوگیری یا کاهش خروج ارز از کشور است.

حال آنکه در حال حاضر خودروسازان و قطعه‌سازان صادرات چندانی ندارند. طبق آماری که از صورت‌های مالی خودروسازان استخراج شده، سال گذشته در مجموع تنها ۳ هزار و ۱۴۷ دستگاه خودرو (به صورت کامل و قطعات منفصله) صادر شد که در مقایسه با سال ۹۸ با رقم ۷ هزار و ۷۴۷ دستگاه، افت ۶۰ درصدی را نشان می‌دهد.
آزادسازی واردات اثرگذاری ضعیفی بر بازار خواهد داشت

بنابراین اگر قرار باشد واردات بر اساس صادرات انجام شود، ورود خودرو به کشور بسیار ناچیز و طبعا اثرگذاری آن بر بازار نیز ضعیف خواهد بود.

این در حالی است که طرح‌های دیگری برای از سرگیری واردات خودرو از سوی کارشناسان و فعالان عرصه واردات پیشنهاد شده، از جمله استفاده از ارزهای موجود در خارج از کشور. واردکنندگان می‌گویند توانایی واردات خودرو بدون انتقال ارز را دارند و با این روش، دغدغه ارزی دولت و مجلس برطرف خواهد شد.

با این حال این پیشنهاد مورد موافقت دولت قرار نگرفته و بانک مرکزی نیز به دلیل مسائل مربوط به منشأ تامین ارز، موافق آن نیست. نکته دیگر اینجاست که اگر واقعا دغدغه سیاستگذار در مساله واردات خودرو، ارزبری باشد، این چالش در صورت احیای برجام و لغو تحریم تا حد زیادی برطرف خواهد شد.

وقتی کشور تحریم شد، درآمد ارزی به‌شدت کاهش یافت و دولت تصمیم گرفت ارز را صرف واردات کالاهای اساسی کند. بنابراین ورود بسیاری از کالاها از جمله خودرو را ممنوع کرد.

جدا از اینکه چنین سیاستی اصلا درست بود یا نه، مساله اصلی این است که عامل ممنوعیت واردات، محدودیت منابع ارزی بوده، بنابراین وقتی تحریمی نباشد و درآمد ارزی کشور بالا برود، این دغدغه کمرنگ خواهد شد. در چنین شرایطی می‌توان ممنوعیت واردات خودرو را برداشت، چه آنکه با توجه به قیمت ارز، بسیار بعید است تعداد خودروهای وارداتی به کشور بیش از ۲۵ تا ۳۰ هزار دستگاه در سال باشد.

در کنار آزادسازی واردات، دولت جدید می‌تواند پیشنهاد ورود خودرو به کشور بدون انتقال ارز را نیز مورد بررسی دقیق کارشناسی قرار دهد تا اگر به نتیجه مثبتی درباره آن رسید، این روش را نیز اجرایی کند.

پس از چندین سال قیمت گذاری دستوری خودرو اکنون به نظر می رسد بخش های مختلف تصمیم گیر در حوزه خودرو به نوعی به عدم کارآیی این مدل از قیمت گذاری پی برده اند و این در شرایطی است که کارشناسان اقتصادی نیز در این خصوص دلایل قابل تاملی را مطرح می کنند.

به گزارش خودروتک، قیمت گذاری دستوری خودرو یا همان تعیین قیمت خودرو توسط نهادهای خارج از کارخانه و درگیر تولید، شاید در نگاه اول ارزانی خودرو برای مصرف کننده را به دنبال داشته باشد، اما پایین بودن تیراژ خودرو، صف بلند متقاضیان و رانت ما به التفاوت قیمت کارخانه و بازار که اغلب هم به جیب دلالان خودرو و سفته بازان می رود، گویای این است که قیمت گذاری دستوری در نهایت انباشت زیان خودروسازان منجر می شود.

رسول سلیمانی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر در مورد ایرادات فرمول قیمت خودرو شورای رقابت، تصریح کرد: در فرمول شورای رقابت قیمت جدید بر اساس قیمت قبلی محاسبه می‌شود، بنابراین اگر در هر بار به روز رسانی مقدار اندکی خطا در محاسبه تورم بخشی تولیدکننده یا سایر عوامل رخ دهد این خطاها با مرور زمان جمع می‌شوند و سبب ایجاد خطا قابل توجه در محاسبه قیمت می‌شوند.

سلیمانی افزود: همچنین محاسبه قیمت با استفاده از تورم بخشی تولیدکننده صورت می‌گیرد، این شاخص اقتصادی توسط بانک مرکزی محاسبه و اعلام می‌شود این فرآیند زمان بر است و موجب تأخیر در به روز رسانی قیمت می‌شود در نتیجه در تورم‌های شدید خودروسازان نمی‌توانند تا زمان اعلام این شاخص قیمت‌ها را افزایش دهند که نتیجه آن کاهش نقدینگی و تولید است.

وی ادامه داد: عدم لحاظ تمام هزینه‌های مالی ناشی از تولید نیز از دیگر ایرادات است؛ در فرمول شورای رقابت هزینه‌های مالی تا سقف ۵ درصد در قیمت تمام شده لحاظ می‌شوند این در حالی است که هزینه مالی خودروسازان تقریباً معادل ۱۲ درصد از قیمت تمام شده است.

این کارشناس صنعت خودرو با بیان اینکه در فرمول شورای رقابت تعیین سود به صورت نامتناسب است، گفت: میزان سود برای خودروسازان ۷ درصد لحاظ می‌شود این در حالی است که سود سایر صنایع که توسط سازمان حمایت مصرف کننده و تولیدکننده قیمت گذاری می‌شوند بین ۱۲ الی ۱۷ درصد محاسبه می‌شود.

سلیمانی در ادامه با اشاره به اینکه عرضه خودرو در بورس کالا مزایای زیادی دارد، گفت: عرضه خودرو در بورس کالا در صورت تأمین زیرساخت‌ها، مزایایی از جمله حذف رانت و از بین رفتن تقاضای کاذب، استفاده از منابع حاصل شده برای جایگزینی خودروهای فرسوده و توسعه حمل و نقل عمومی، استفاده از منابع حاصل شده برای افزایش تولید در نتیجه کاهش قیمت خودرو در بازار، کشف قیمت در فضای شفاف بورس و جلوگیری از قیمت سازی و بستن در پشتی و جلوگیری از فروش خودرو به افراد خاص را به دنبال خواهد داشت.

وی تصریح کرد: با توجه به اینکه هنوز در مورد عرضه خودرو در بورس در مجلس به جمع بندی نرسیده‌اند برای خروج از شرایط فعلی پیشنهاد می‌شود که شورای رقابت شیوه قیمت گذاری را اصلاح کند؛ به عنوان نمونه به روز رسانی قیمت در بازه‌های زمانی کوتاه مدت انجام گیرد تا تورم و افزایش قیمت مواد اولیه به صورت مؤثر در قیمت لحاظ شود؛ همچنین هزینه‌های تولید (هزینه‌های مالی و هزینه تحقیق و توسعه) با تأیید حسابرس رسمی در قیمت تمام شده لحاظ شود تا انگیزه تولیدکننده برای سرمایه گذاری در راستای افزایش کمی و کیفی تولید لطمه نبیند.

این کارشناس صنعت خودرو گفت: مشوق‌هایی به منظور افزایش کمی و کیفی تولیدات در حوزه صنعت خودرو تعیین شود تا با افزایش انگیزه و افزایش توان تولیدکنندگان سطح کمی و کیفی تولیدات ارتقا یابد.