دبیر انجمن کامپوزیت تهران در خصوص گرانی رنگ و کامپوزیت صنعت خودرو،گفت: استایرین منومری که کیلویی ۲۲ تا ۲۳ هزار تومان بود، با ۱۶۵ درصد افزایش قیمت به دلیل رانت یک پتروشیمی فروش رفت.
به گزارش زنهار از بازار، کاهش قیمت خودرو مساله ای است که بسیاری از صنعتگران و کارشناسان به آن می پردازند و همگی معتقد هستند، کاهش بها خودرو در صورت پایین آمدن قیمت مواد اولیه امکان پذیر است. مواد اولیه محصول صنایع بالا دستی یا مادر مانند فولاد و پتروشیمی است که با استفاده از منابع ملی و فرصت های ویژه دولت ها، کالا تولید و آن را با قیمت سه برابر عرف جهانی به صنایع پایین دستی تحویل می دهند. صنایع بالادستی نه تنها در بحث قیمت به سایر صنایع ظلم می کنند، بلکه در زمینه کیفیت و عرضه پاسخگو هیچ نهادی نیستند.
خودرو به عنوان یک محصول و صنعت قابل لمس و توجه همواره مثالی برای یکه تازی صنایع بالادستی است. در این میان صنایع پایین دستی مانند کامپوزیت وجود دارند که نه تنها از اهمیت بالا نسبت به پتروشیمی ها برخوردار هستند، بلکه پیشرفت تکنولوژیکی آن ها نیز قابل توجه است. با این تفاسیر در بخش نخست گفت و گو با مسعود تاملی دبیر انجمن کامپوزیت تهران ارتباط صنعت کامپوزیت با خودروسازی و صنایع بالادستی را بررسی کردیم، در ادامه بخشی از این گفت و گو را از نظر خواهید گذارند:
خیلی از کشورهای دنیا به این سمت حرکت کردند و تمام قطعات بدنه خودرو را کامپوزیت کردند. متاسفانه در ایران به این بخش نگاه کافی و لازم نبوده است
* تعامل خودروسازان با صنعت کامپوزیت چگونه است؟ باتوجه به اینکه خودروسازان در دنیا به سمت استفاده از محصولات کامپوزیت نسبت به گذشته بیشتر حرکت کردند و تولیدکنندگان داخلی نیز از این موضوع غافل نیستند، پرداخت خودروسازان به تولیدکنندگان کامپوزیت چگونه است؟
به واسطه اینکه کامپوزیت و محصولات این صنعت دارای استحکام بالا و وزن کم هستند، به کارگیری این محصولات در صنعت خودرو می تواند تاثیر بسزایی در کاهش مصرف سوخت داشته باشد. خیلی از کشورهای دنیا به این سمت حرکت کردند و تمام قطعات بدنه خودرو را کامپوزیت کردند. متاسفانه در ایران به این بخش نگاه کافی و لازم نبوده است. لذا آن استفاده که باید از کامپوزیت توسط خودروسازان شود، تحقق نیافته است. در برخی از قطعات که الزام استفاده را داشتند، اگر از فلز نتوانستند استفاده کنند، از کامپوزیت بهره گرفته شده است. ولی سایر قطعات که می توانستند چنین استفاده ای را از کامپوزیت داشته باشند، به سمت آن حرکت نکردند.
این مورد شامل تمام خودروسازی ها است، در پاسخ به قسمت دیگر سوال شما باید بگویم، تعامل مالی خودروسازان با تمام مجموعه های که قطعه تحویل می دهند، معمولا خوب نیست. بنابراین کامپوزیت نیز از این مورد مستثنا نیست.
استایرین منومری که کیلویی ۲۲ تا ۲۳ هزار تومان بود، با ۱۶۵ درصد افزایش قیمت فروش رفت، این افزایش قیمت می تواند روی کامپوزیت تا انواع پوشش های رنگی تاثیر گذار باشد
* زمزمه های به گوش می رسد که قیمت رنگ خودرو به زودی در صنعت خودرو افزایش خواهید یافت، شما از این مورد آگاه هستید؟ دلیل این موضوع چیست؟
مشکل اصلی به یکی از مواد تولید رزین به نام استایرین منومر مربوط می شود، ظرفیت تولید استایرین منومر در کشور حدود ۶۲۰ هزار تن در سال است. بخشی از این تولید به صنایع پلی استایرین و مجتمع های پتروشیمی و رنگ و رزین اختصاص داده شده است. متاسفانه به واسطه قرار داده و تعهدهای که وزارت نفت ایجاد کرده که برای پارک های صنعتی خود این ماده را مستقیم تامین کند، این فشار به صنایع دیگر وارد شده است. در بورس شاهد این مشکل هستیم که از اسفندماه سال گذشته شروع شده است. هرچند این مشکل به صورت مقطعی با پیگیری انجمن ها برطرف شد، ولی اکنون به شکل دیگری نیز بروز کرده است. ۲۳۰ هزارتن یعنی حدود ۳۰ درصد ظرفیت پتروشیمی پارس اختصاص به یک پتروشیمی خاص یافته است. این پتروشیمی خارج از بورس به قیمت پایه درحال خرید است.
در این قسمت برای رنگ و رزین مقدار محدودی قرار دادند که در آخرین رقابت این عدد به ۱۶۵ درصد رسید. زیرا بازار بود و معامله تایید و انجام شد. تصور کنید استایرین منومری که کیلویی ۲۲ تا ۲۳ هزار تومان بود، با ۱۶۵ درصد افزایش قیمت فروش رفت. طبعا رزینی که که ساخته می شود باتوجه به اینکه حدود ۳۰ تا ۴۵ درصد آن رزین را استایرین منومر تشکیل می دهد، افزایش قیمت خواهد داشت. این افزایش قیمت روی محصولات داخلی که از رزین ساخته می شود، اثرگذار خواهد بود. این محصولات می تواند کامپوزیت تا انواع پوشش های رنگی باشد. این میزان افزایش قیمت صنعت کامپوزیت و سایر صنایع را تهدید می کند، اگر فکری برای این مساله نشود به زودی شاهد تعطیلی کارخانجات رنگ و رزین و کاپوزیت خواهیم بود.
* اشاره کردید که یک پتروشیمی خارج از بورس و با قیمت پایه خریداری می کند، یعنی نهادهای نظارتی و وزارت خانه ها هیچ کنترلی به این موضوع ندارند؟
متاسفانه این تعهدی است که خود وزارت نفت و شرکت ملی پتروشیمی ایجاد کرده است، به جهاتی موافق با اصل ۴۴ و به جهاتی مخالف این موضوع است. موافق از نظر شرکت های که در پارک ساخته می شوند موظف به تامین خوراک هستند. مخالف از این جهت است که در واقع رانتی ایجاد شده که اینگونه انحصار و رانت در بازار برخلاف اصل ۴۴ است.
حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد یک قطعه کامپوزیتی رزین پلی استر است. تصور داشته باشید که این رزین که ۳۰ تا ۴۵ درصد آن را استایرین منومر تشکیل می دهد، قیمت آن دو برابر شده است
*باتوجه به موارد مذکور، افزایش قیمت مواداولیه چه مقدار در بالا رفتن قیمت کامپوزیت اثر داشته است؟
بسیار تاثیر گذار بوده است و حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد یک قطعه کامپوزیتی رزین پلی استر است. تصور داشته باشید که این رزین که ۳۰ تا ۴۵ درصد آن را استایرین منومر تشکیل می دهد، قیمت آن دو برابر شده است. قطعا خیلی از محصولات تولید آن ها با این شیوه توجیه اقتصادی نخواهد داشت. کارگاه هایی که این محصولات را تولید می کنند، ادامه فعالیت نخواهند داشت. تصور کنید که مجموع نیروهای که در صنعت رزین و کامپوزیت فعال هستند در کشور حدود ۵۰ هزار نفر است و یک خط بطلانی روی این فعالیت ها کشیده می شود که پیامد آن بیکاری پرسنل آن ها است. ضمن اینکه خیلی از جا از کامپوزیت استفاده می شود که مقاوم در برابر خوردگی بود. این مورد توجیه فنی و اقتصادی داشت، زیرا از هزینه های خوردگی جلوگیری می کرد. اگر درست عرض کنم، در کشوری مانند آمریکا چهار درصد از درآمد ناخالص ملی شان هزینه های خوردگی است، با آن همه مراقبت ها این هزینه را دارند. حال این مورد را برای کشور با تمام بی توجهی ها در نظر بگیرید، متوجه می شوید هزینه های خوردگی چه مقدار بالاست. اگر کامپوزیت نتواند این خدمات را دهد، از فلز به عنوان ماده جایگزین استفاده می شود که هزینه خوردگی ها افزایش خواهد یافت.
